Bloody Mary η συνταγή του Έρνεστ Χέμινγουεϊ

Ο Έρνεστ Χεμινγουεϊ ήταν φανατικός πότης και θαμώνας των μπαρ. Παρότι η ζωή του ήταν γεμάτη ταξίδια, περιπέτεια και κοντά στην φύση, εκείνος πρότεινε σε όποιον ήθελε πραγματικά να γνωρίσει την κουλτούρα ενός τόπου, να περάσει τη νύχτα του μέσα σε ένα τοπικό μπαρ. Το ποτό συχνά υπήρξε για τον Χέμινγουεϊ αιτία προβλημάτων στην προσωπική του ζωή αλλά και στη υγεία του. Αρκετές φορές μάλιστα αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει για ορισμένο διάστημα. Η ιδιαίτερη σχέση του με το αλκοόλ και με τις γαστρονομικές απολαύσεις πέρασε και στα έργα του. Στις ανταποκρίσεις του δε, γαίνεται πως θεωρούσε απαραίτητη κάποιου είδους αναφορά στα αλκοολούχα ποτά, αυτά που προτιμούσαν οι ντόπιοι, αυτά που συναντούσε μπροστά του ή που ο ίδιος ξεχώριζε.
Αν και αγαπημένο ποτό του Έρνεστ ήταν το dry martini, ο συγγραφέας είχε ιδιαίτερη αδυναμία και στα κοκτέιλ. Για αυτό άλλωστε και το όνομα του συνδέθηκε με την εφεύρεση του διάσημου, εδώ και δεκαετίες, κοκτέιλ Bloody Mary.
Ο μύθος θέλει τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ να παραγγέλνει στον μπάρμαν του Ritz Hotel στο Παρίσι ένα ποτό που δεν θα πρόδιδε στη σύζυγο του Μέρι Γουέλς, η οποία ήταν αρνητική στην συνήθεια του Έρνεστ για αλκοόλ.
Λέγεται πώς ο μπάρμαν, πράγματι, ανακάλυψε για χάρη του Χέμινγουεϊ ένα κοκτέιλ με βότκα και χυμό τομάτας, που είχε ακριβώς αυτή την ιδιότητα, να καλύπτει τα ίχνη. Έτσι, το επόμενο βράδυ ειπώθηκε από τον συγγραφέα η θρυλική ατάκα που έδινε τα εύσημα στον μπάρμαν αλλα και στο ποτό το όνομα του ‘’well done! Bloody Mary never smelled a thing!’’ φερεται να ξεστόμισε ο πονηρός σύζυγος.
Η ανακάλυψη του Bloody Mary ωστόσο αποδίδεται συνήθως στον Γάλλο μπάρμαν F. Petiot του θρυλικού Harry’s New York Bar του Παρισιού και τοποθετείται γύρω στο 1921. Το μπαρ του Χάρρυ ήταν το αγαπημένο στέκι του Χέμινγουεϊ και πολλών άλλων Ευρωπαίων και Αμερικανών λογοτεχνών της εποχής. O Petiot, όπως λέγεται, γνώριζε από τον κωμικό George Jessel ένα απλοϊκό μείγμα που θεράπευε το hangover της επόμενης μέρας ενός γερού μεθυσιού. Και δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα μέρος βότκας και ένα μέρος χυμού τομάτας καλά αναμεμειγμένα. Ο Petiot όμως φρόντισε να κάνει αυτό το αδιάφορο ‘’φάρμακο’’ ένα πραγματικά εύγεστο κοκτέιλ που γνώρισε στο εξής τεράστια επιτυχία.
Το Harry’s Bar άλλωστε θεωρείται το πρώτο κοκτέιλ μπάρ της Ευρώπης ακριβώς γιατί εκεί γεννήθηκαν πολλά από τα γνωστά, κλασικά κοκτέιλ που πίνουμε σήμερα.
Το κοκτέιλ του Petiot με τον συνδυασμό βότκας και χυμού τομάτας, είχε την ιδιότητα να δίνει μια γερή γροθιά στον πονοκέφαλο της επόμενης μέρας, δίχως μάλιστα να φέρνει αναγούλα καθώς η περιεκτικότητα του σε γλυκά και όξινα συστατικά, αλλά και μπαχαρικά, ήταν καλά μελετημένη. Οι σωστές αναλογίες μεταξύ των συστατικών έφερναν μια θαυμαστή ισορροπία γεύσεων που εντυπωσίαζε, και πινόταν οπωσδήποτε παγωμένο.
Ίσως για αυτό άλλωστε έγινε και αγαπημένο κοκτείλ του Χεμινγουεϊ και συνδέθηκε τόσο στενά με το όνομα του.
Όσων αφορά το όνο α του κοκτέιλ οι μύθοι που έχουν σχηματιστεί είναι πολλοί. Οι πιο γνωστοί συνδέονται με την Αγγλία, όπου το όνομα του ποτού συνδυάζεται είτε με λαϊκές γυναικείες φιγούρες που φέρουν κάποιο αιματοβαμμένο παρελθόν είτε με την ίδια τη βασίλισσα Μαρία Α’ Τυδώρ, που ‘’κέρδισε’’ το προσωνύμιο ‘’Αιμοσταγής’’ εξαιτίας των φοβερών διώξεων κατά των προτεσταντών, που διεξήγαγε τον 16ο αιώνα με σκοπό την αναβίωση του Καθολικισμού στη χώρα.
Τόσο για τις συνθήκες της παρασκευής του όσο και για την προέλευση της ονομασίας του Bloody Mary υπάρχει πλήθος εκδοχών, ενώ αυτή που αφορά τον Χέμινγουεϊ είναι μάλλον η πιο αυθαίρετη.
Η συνταγή του Χέμινγουεϊ
Η παρακάτω συνταγή προέρχεται από μία επιστολή του Έρνεστ Χέμινγουεϊ προς τον Μπερνάρ Πεϋτόν, με ημερομηνία 5 Απριλίου 1947.
Σε μια μεγάλη κανάτα (οτιδήποτε μικρότερο δεν αξίζει τον κόπο) πρόσθεσε:
Το μεγαλύτερο κομμάτι πάγου που χωρά

• 470ml Vodka
• 470ml Χυμό τομάτας
• 1 κουταλιά της σούπας Worcester sauce
• 45ml φρέσκο χυμό μοσχολέμονου
• 1 πρέζα αλάτι αρωματισμένο με σέλερι
• 1 πρέζα πιπέρι καγιέν
• 1 πρέζα μαύρο πιπέρι
• Αρκετές σταγόνες Tabasco
  Οι οδηγίες του Χέμινγουεϊ είναι σαφείς:
  ‘’Συνέχισε το ανακάτεμα και δοκίμασε το να δεις πώς πάει. Αν το νιώσεις πολύ δυνατό, αραίωσε το με περισσότερο χυμό τομάτας. Αν λείπει η ένταση, τότε πρόσθεσε περισσότερη βότκα.’’